Χωνάκια ζαχαρωτών για μικρούς πειρατές....

H Χριστίνα μου ζήτησε για τη βάφτιση του μικρού της πειρατή  να  φτιάξω χωνάκια για ζαχαρωτά να μοιράσει στα παιδάκια.


Να τα λοιπόν άδεια την ώρα που τα έφτιαχνα....

Και κοιτάξτε τώρα τι ωραία που τα μεταμόρφωσε....

http://christina-mycookies.blogspot.com/2011/05/blog-post.html

Δεν είναι πολύ γλυκουλια?????

Χριστινάκι με το καλό και ο γάμος σας και η βάφτιση του γλυκού σας πειρατή....
Έφτασε η ώραααααααα

Το βιβλιο ευχών μιας νεραϊδας με στιχάκια

Εδώ και καιρό έχω φτιάξει ένα βιβλίο ευχών διαφορετικό απο τα άλλα...Η Κατερίνα που βάφτιζε την νεραιδούλα της μου ζήτησε να βάλω στο βιβλιο νεραϊδένια στιχάκια.Ξετρελάθηκα με την ιδέα της και το αποτέλεσμα ήταν όντως νεραϊδο-υπέροχο!!!
Τι λέτε????

Τα κεράσματα για τη γιορτή του Κωσταντή μου

 Καλημέρα!!! Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την τοοοοσο μεγάλη συμπαράσταση που έχω απο όλες σας!!!!Πραγματικά μου έδωσαν πολύ κουράγιο τα σχόλιά σας!!Ακόμα δεν είμαι και στα καλύτερά μου αλλά που θα πάει θα το ξεπεράσω.Ειναι πολύ νωρίς ακόμα....
Φετος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν έκανα ανοιχτή γιορτή στον Κωσταντή μου.Ειχα πολλές τυψεις γι αυτό αλλά δεν είχα την όρεξη και το κουράγιο για να κάνω κάτι παραπάνω.Του χρόνου υπόσχομαι ότι θα του την κάνω διπλή!!Ετσι αποφάσισα να στρωθώ και να του φτιάξω γλυκάκια για να κεράσει τους φίλους του στον παιδικό.Προσπάθησα να το κάνω όσο πιο εντυπωσιακό μπορούσα για να του φανεί και εκείνου κάπως.
Του έφτιαξα λοιπόν ένα κήπο που φύτρωσαν pop cakes λουλουδάκια και πάνω από αυτα πετάγαν μελισσούλες.Τωρα μη με ρωτήσετε που κολλάνε οι φραουλίτσες...απλά η λόξα της μαμάς...

Επειδή κατά καιρούς πολλά κορίτσια μου έχουν ζητήσει τη συνταγή την οποια δεν έιχα αξιωθεί να την αναρτήσω ειπα να τη βάλω εδώ.
                                                          POP CAKES
Φτιάχνουμε ένα κεικ σοκολατένιο.Εγώ φτιάχνω αυτή τη συνταγή που βρήκα στο blog της Χρυσας.Τη σοκολατενια εκδοση.Ειναι πολύ εύκολη και δεν είναι πολύ γλυκιά.
Για τα 70 κομματια που έφτιαξα εγώ θα χρειαστείτε τριπλή δόση. Μόλις ψηθεί την αφήνω να κρυώσει και το περνάω απο το μουλτι να θρυμματιστεί.
Μετά το αναμιγνυω με 2 μερέντες των 300γρ και εγώ ρίχνω και λίγο κονιακ ετσι για το άρωμα (δικές μου αλχημείες). Μολις γίνει σαν ζυμαρι το βάζω στο ψυγειο για μισή ώρα για να σφίξει.
Παράλληλα λιώνω κουβερτούρα σε μπεν μαρι.
Κάνω το ζυμάρι μπαλακια και παιρνω το ξυλάκι το βουτάω στην κουβερτουρα και το καρφώνω στο μπαλάκι.Ετσι θα κολλησει το μπαλακι πάνω στο ξυλάκι και δεν θα πέφτει. Μετά πάλι ψυγειο.
Εγώ τα βγάζω την επομενη και τα γλασσάρω.
Παιρνω το γλάσσο σοκολάτας τα φακελάκια, νομίζω της ΓΙΩΤΗΣ είναι,  και βουτάω τα ξυλάκια με τις μπαλίτσες στο γλάσσο  περιστρέφοντας τα  για να καλυφθούν απο σοκολάτα .
Τελος πασπαλίζω με χρωματιστή τρούφα για ντεκορ
.Καθε φορά που γλασσαρω ένα pop cake το καρφώνω σε φελιζόλ.
Επειτα τα ξαναβάζω ψυγειο για 4 ωρίτσες και τέλος τα συσκευάζω.
Συμβουλή: Μην πάρετε έτοιμο κεικ γιατι ειναι πολύ γλυκά και το αποτέλεμα είναι πολύ λιγουριάρικο .
Αν η συνταγη που έχετε είναι πολύ γλυκιά κρατήστε λίγο τη ζάχαρη.

Οι χειρότερες μέρες της ζωής μου...

    Την τελευταία φορά που χάθηκα ήταν λογω της εγκυμοσύνης μου.Αυτόν τον καιρό πάλι χαμένη είμαι αλλά αυτή τη φορά όχι λόγω κάποιας χαράς.
    Μεχρι την Δευτέρα  μετραγα τις ώρες και τα λεπτά για να δω το μωράκι μου. Ειχαμε ραντεβού για την αυχενική διαφάνεια και το περίμενα πως και πως γιατί θα το χόρταινα.
    Ξεκινάμε λοιπόν τον υπέρηχο και καταλαβαίνω τον γιατρό να κάνει σπασμωδικές κινησεις πάνω στην κοιλιά μου ενώ την ώρα που μιλάγαμε ήταν πολύ ήρεμος.
    Και τότε πέφτει η κεραμίδα...Τα νέα μου λεει δεν είναι καθολου ευχάριστα.... εκεινη τη στιγμή σαν να με διαπερασε υψηλή τάση...
    Δυστηχώς το μωράκι μου είχε φύγει εδώ και 15 μερες...παλλινδρομη κύηση.Βλέπετε ήμουν η μία γκαντέμα στις πέντε που χάνουν τα μωρά τους χωρίς κανενα λόγο.Την Τριτη κιόλας μου το πήραν...
   Από τοτε νιώθω τόσο άδεια...Δεν βρίσκω ουσία σε τίποτα...

    Το μόνο ενθαρρυντικό στην όλη υπόθεση είναι ότι οι γιατροι το αποδίδουν σε ένα τυχαιο γεγονός εφόσον έχω ήδη ένα παιδάκι που ήταν φυσιολογικό στο βάρος του κατά τη γέννησή του και είχα μια τελειομηνη κύηση. Ακομα μου είπαν πως δεν έφταιξα εγώ σε κάτι.Τουλάχιστον δεν θα νιώθω τύψεις ότι του έκανα εγώ κακό.Θα τρελαινόμουν...

Εν τω μεταξυ το νοσοκομείο γεματο από νεες κοπέλες που έκαναν εκτρώσεις.Τις εβλεπα και τρελαινόμουν.Εγω να κλαιω για το μωρό που έχασα και εκεινες να πηγαινουν με μια απάθεια, λες και πηγαίνουν κομμωτήριο, και να σκοτώνουν ψυχουλες που άλλες γυναίκες τις λαχταράνε και δεν τις εχουν.

  Ολοι μου λένε μην φοβάσαι είσαι νεα θα κανεις άλλα παιδιά.Οχι δεν φοβάμαι ότι δεν θα ξαναμεινω έγκυος. Αυτό που φοβάμαι είναι τη στιγμή που θα μαθω ότι είμαι εγκυος.Που κάθε μηνα θα πηγαίνω για υπέρηχο και αρχικά θα ανακουφίζομαι γιατί θα ακούω την καρδούλα του και θα το βλέπω να κινειται και μετά θα τρέμω στην ιδέα πως ίσως είναι και η τελευταία φορά που το βλέπω ζωντανο.Που θα μου σταματήσουν οι εμετοι και οι αναγούλες (ήταν η μόνη διαφορά αυτές τις 15 μέρες) και εγώ θα τρέχω στον γιατρό για υπέρηχο πανικοβλητη μήπως έχει συμβεί πάλι κατι ανάλογο.
Το μόνο σίγουρο είναι πως  δεν θα μπορεσω να ξαναχαρώ εγκυμοσύνη...

 Κλείνω τα ματια μου και στο μυαλό μου έρχεται η στιγμή του υπερήχου ,να βλέπω το μωρό μου στο μόνιτορ και ο γιατρός να μου λεει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.Τα βράδια πετάγομαι από εφιάλτες .Βλέπω ότι μου παιρνουν το μωρό απο την αγκαλιά και τον μικρο μου...Ασυναίσθητα προστατεύω ακομα την κοιλιά μου όταν ο Κωσταντής χοροπηδάει στο κρεβατι και μετά το σκέφτομαι και τρελαινομαι...
Ξερω οτι οι επόμενοι μηνες θα ναι πολύ δύσκολοι για μενα, για το παιδι μου (αν και προσπαθώ να μην το δειχνω) ,για τον άντρα μου,για τους δικούς μου ανθρώπους...

    Ακομα είναι νωρίς.Καποια στιγμή θα το ξεπεράσω να το ξεχάσω όμως δεν πρόκειται ποτε...Καθε χρόνο στις 29 Νοεμβρη θα σκεφτομαι αυτές τις στιγμές

 
Μακάρι να ήταν ένα τυχαίο γεγονος όπως μου είπαν οι γιατροι και σύντομα να κρατάω ένα μωράκι στην αγκαλιά μου που τόσο λαχταρώ...

  

Η πρώτη μου καρτούλα!!!!

 Η Μαρία μου ζήτησε μια καρτούλα για να συνοδεύσει το δώρο της νονας!!!Και μαντέψτε τι θέμα έχει.....ΦΡΑΟΥΛΕΣ!!!! Πως θα μπορούσα λοιπόν να αντισταθώ!!!!
Ετσι, να η πρώτη μου καρτούλα και με θέμα αγαπημένο!!!

Ετσι όπως τη βλέπω δεν θα μπορούσε να είναι και πρόσκληση βάφτισης?
Χμ.....γιατί όχι?

Βουμ βουμ!!Μπιπ Μπιπ!!

Μια φίλη μου, η Αλεξάνδρα, μου ζήτησε να τη βοηθήσω με τον στολισμό της βάφτισης των μωρών της.Φανταζεστε τι χαρά μόλις μου το ειπε!!!! Το θέμα μας αυτοκινητάκια και τα χρώματα λαχανί και πορτοκαλί. Σημερα λοιπόν πιάσαμε το Μαη σε ενα γραφικό εκκλησάκι δίπλα στη θάλασσα παιζοντας με κορδέλες, γάζες, δρόμους και αυτοκινητα!!!
Να το αποτέλεσμα!!!!

Ο στολισμός της εκκλησίας

Από τα δέντρα κρεμοντουσαν κορδέλες και τι άλλο.... αυτοκινητάκια

Το τραπέζι των ευχών

Το βιβλιο ευχών

Τα τραπεζια τα στολίσαμε με κουβαδάκια ζαχαρωτων με στικς αυτοκινήτων

 Το τραπέζι των επισήμων

Τελος φτιαξαμε γιρλάντες με τα ονοματα των μωρών!!!

Το πιο μεγάλο ευχαριστω το χρωστάω σήμερα στον αντρουλη μου που με βοήθησε για να τα φτιάξω όλα!!!!