Καλησπέρα!!! Εύχομαι η ανάρτησή μου να σας βρίσκει σε παραλίες και σε νησάκια χαλαρά,να κανετε τις διακοπες σας. Εμείς σπιτάκι μας φέτος.Διακοπές δεν έχει. Τις βολτούλες μας όμως τις κανουμε αλλά και κάτι λίγα μπανακια. Έτσι για να μας φανεί και εμάς κάπως. Σε δυο μέρες σαραντίζουμε και είπα να σας γράψω τα νέα μας από τις πρώτες μέρες της μπεμπούλας μας.
Ένα θα σας πω. Έχοντας δύο παιδια ενα εικοσιτετράωρο ΔΕΝ φτανει.Για πότε ξημερώνει και νυχτώνει δεν προλαβαίνω να το πάρω χαμπάρι.
Η μικρή δεν έχει καμία σχέση με το γιο μου.Είναι γκρινιαρούλα.Δεν σου δίνει πολύ χρόνο από τη στιγμή που θα κάνει το πρώτο ουα,ακολουθεί τσιρίδα. Και όταν λέμε τσιρίδα εννοούμε σε τέτοιο βαθμό που σε αποσυντονίζει!!χαχαχα Βέβαια σε κάποιο βαθμό ευθύνονται και οι κολικοί γιατί πολλές φορές το κλάμα δεν σταματάει με τίποτα. Έτσι έχουμε πολλές αγκαλιές,πολλά χαδάκια,νανουρίσματα και μπολικα ξενύχτια.Παντως για βόλτα ψοφάει (παιδί της μαμάς του βλέπετε...).Με το που θα μπει στο αυτοκίνητο ή στο σλινγκ ξεχνάμε ότι υπάρχει. Το σλινγκ μου έχει λύσει τα χέρια.Μπορεί να κατσει με τις ώρες. Ουτε καρότσια και μολις εξασκηθούμε και στη θέση θηλασμού δεν θα παιρνουμε τίποτα κοντά.Μόνο ένα παμπερς.Την έχουμε κυκλοφορήσει μεχρι τις 1 η ώρα το βράδυ στο Ναυπλιο χωρίς να κανει κιχ. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!Το δικό μου είναι από το
asteraki
Πλέον μπουκίτσα δεν την λες ,μάλλον φρατζολίτσα θα έλεγα...Προσπαθούμε πολύ και με το θηλασμό αν και δυο φορές τα έχω κανει μαντάρα.Μια στο μαιευτήριο που καθεμιά έλεγε τα δικά της και μια η παιδίατρος που μου ανέτρεψε όλα όσα με είχαν συμβουλέψει τόσες μαμάδες . Δυστηχώς την άκουσα και τώρα προσπαθούμε να μπουμε σε μια σειρά παλι,πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο ως ώρας. Το παλεύουμε πάντως.
Ο Κωσταντής μου είναι γλύκας και πολύ φρόνιμος. Ο καημένος κανει ότι μπορεί για να μην γκρινιάζει η μπουμπού. Δεν έχει πλέον πολλά ξεσπάσματα. Της μπεμπας δεν της δίνει και πολύ σημασία και πανω απ΄ολα δεν έχει προσπαθήσει να της κάνει κακό. Βέβαια και εμείς δεν του δίνουμε το δικαιωμα γιατί μόνιμα κάποιος ασχολείται μαζί του και έτσι δεν νιώθει ριγμένος.
Όπως καταλαβαίνετε μετά από όλα αυτά δεν μενει χρόνος να παίξω με τα παιχνίδια μου. Καθε μέρα ξυπνάω και λέω στον εαυτό μου πως μπορεί να είμαι λιιιγο τυχερή και να προλάβω να φτιαξω μια καρτούλα, κατι τέλοσπάντων. Το ξεχνάω εύκολα όμως ....Εκτός του ότι της μπέμπας δεν της αρέσει καθόλου το γραφείο. Χαμος γίνεται όσες φορές τη βάζω μέσα!!!
Παντως όταν έρχεται εκείνη η στιγμή το βράδυ που τα βλέπω και τα δύο τα αγγελούδια να κοιμούνται λιώνω. Μπορεί να κάθόμαστε με τον άντρα μου και να τα χαζεύουμε με τις ώρες. Πραγματικά ότι πιο σημαντικό έχω κάνει στη ζωή μου και μακάρι να μας αξιωσει ο Θεός να κάνουμε και άλλο ένα παιδάκι.
Τέλος σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας!!! Διαβάζω όλες τις αναρτήσεις σας (θηλάζοντας παραλληλα) .Ανυπομονώ να επανέλθω και εγώ δυναμικά και ακρως δημιουργικά!! Μην ξεχνιομαστε έχουμε βάφτιση να οργανώσουμε και θέλω τη βοήθεια όλων σας...
Πολλά φιλιά !!
